Αυτό δεν είναι ένα ποίημα

Αυτό δεν είναι ένα ποίημα
κι εγώ δεν είμαι ποιητής
όταν μου είναι αδύνατο να βρώ έναν καλύτερο τρόπο να πω, πως το 2012
48 άνθρωποι σκοτώθηκαν από όπλα
και 120 γυναίκες σκοτώθηκαν από τους αγαπημένους τους συντρόφους.
Δεν είμαι ποιητής
όταν δεν μπορώ να βρώ έναν πιο όμορφο τρόπο να πω
πως κανένα αλλο έθνος δεν έχει περισσότερους φυλακισμένους σε σχέση με τον πληθυσμό του,
όσους η Αμερική
Πως περισσότεροι μαύροι είναι σήμερα φυλακισμένοι
απ' 'οσους ήταν στην περίοδο του Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής
Δεν είμαι ποιητής
Όταν δεν μπορώ να βρώ εξυπνες λέξεις που να ωραιοποιήσουν το γεγονός
πως πρίν από το 2008 ο Νέλσον Μαντέλα βρισκόταν στην Αμερικάνικη λίστα
των πιο επικίνδυνων τρομοκρατών για πάνω από 60 χρόνια
Το ότι ο Κάμερον είναι ένας ψεύτης, το ότι ο Κάμερον ήταν από τα
βασικά μέλη της Ομοσπονδίας των Συντηρητικών Φοιτητών το 1989,
που ήλπιζαν να κρεμάσουν τον Μαντέλα
Συγχωρέστε με
επειδή σήμερα δεν είμαι ποιητής
κι αυτό δεν είναι ένα ποίημα
όταν τα ωραία λόγια μου διαφεύγουν και δεν μπορώ να συμπεριλάβω
τον αγώνα των φτωχών στην μεταφυσική της γλώσσας
για το ότι από την στιγμή που άφησε το γραφείο της
η Μάργαρετ Θάτσερ το 1990
τα ετήσια εισοδήματα του πλουσιότερου 0.01% της Βρετανικής κοινωνίας
αυξήθηκαν μέχρι και 70% του Εθννικού μέσου όρου
και δεν ξέρω πως να νιώσω για το γεγονός
πως οι βασικοί φορείς χάραξης της πολιτικής και ηγέτες
που υπηρετούν τον κόσμο, δεν έκαναν ποτέ στην ζωή τους
κάποια άλλη δουλειά πέραν της πολιτικής
Από τους ανθρώπους που καθορίζουν τον κατώτατο μισθό
μόνο το 4% έχει κάνει κάποια άλλη δουλειά στην ζωή του
πέραν της πολιτικής
και όταν το 68% απ΄ αυτούς πήγε σε ιδιωτικά σχολεία
Γι αυτό τον λόγο, αυτό δεν είναι ένα ποίημα
κι εγώ δεν είμαι ποιητής
επειδή ότι κι αν έχω γράψει
υποφέρει από το βάρος της δικής του ματαιότητας
όταν έρχεται ακόμη μία μητέρα στην δουλειά
με ένα φρεσκομαυρισμένο μάτι
όταν υπάρχει ακόμη ένα κενό κάθισμα στην θέση που καθόταν
ο James την περασμένη βδομάδα
κι όταν ρωτώ τους συμμαθητές του που είναι,
βλέπω τα νεανικά τους μάτια να δακρύζουν
λες και το φέρετρο έπεσε πάνω τους
Αλλά βλέπετε
Μπορώ να τα κατανοήσω όλα αυτά καλύτερα
όταν περικόπτονται προγράμματα τα οποία
θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τον κόσμο,
ο οποίος πλέον εμπνέεται από από το έγκλημα
και τα αφόρητα σκουπίδια της κυρίαρχης κουλτούρας.
Ιδιωτικά σωφρονιστικά ιδρύματα, φυλακές με σκοπό το κέρδος
Όταν στις νεαρές κοπέλες δεν δίνεις περισσότρες επιλογές
από το να είναι απλά το κορίτσι κάποιου,
η μητέρα κάποιου,
η σιωπή κάποιου...
αλλά βλέπετε; Το ξανάκανα.
Πηδάω από θέμα σε θέμα,
δεν ακολουθώ κάποια παραδοσιακή ποιητική μορφή
γι αυτό
είμαι ένας απαίσιος ποιητής
Γιατί πως να το πω στην γλώσσα της φυλακής
και μετά να το εξηγήσω σ ένα νεαρό μαύρο
το ότι κάποτε ήταν βασιλιάδες και βασίλισσες χωρών
των οποίων το όνομα δεν υπάρχει πια στην γλώσσα τους
Πως μπορώ να τους επιστρέψω την ιστορία τους;
Πως να αναφέρω τα ευρήματα των ανασκαφών
και τ αποτελέσματα των ερευνών από την δειγματοληψία
επιδερμικών κυτάρων από 300 μούμιες;
Πως να τους δείξω φωτογραφίες από ουρανοξύστες
προτού υπάρξουν ουρανοξύστες;
Πως να τα κάνω όλ'αυτά και μετά να πρέπει να τους
ρωτήσω από ποιό μέρος της γης είναι;
Και το γιατί δεν γράφω ποιήματα για το 1974, την ΕΟΚΑ και τον Κίσσινγκερ;
Μέχρι να τους πω
πως δεν είμαι ποιητής
και πως τίποτα απ'όσα μπορώ να γραψω
δεν μπορούν να απογυμνώσουν την ιδέα της φυλής
που τόσο έχουμε προσκοληθεί.
Τίποτα απ όσα μπορώ να γράψω,
δεν μπορεί να συμπεριλλάβει την ιδέα
της σημαντικότητας του μιτοχονδριακού DNA
και πως το 99,99% των εαυτών μας
παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο
Του ότι ένα μέλος του BNP (Βρετανικό Εθνικό Κόμμα)
έχει πιθανότατα περισσότερο
Αραβικό και Ασιατικό αίμα μέσα του
απ' ότι οι μουσουλμάνοι στο τζαμί
που θέλουν να ανατινάξουν.
Ότι η μετανάστευση δεν είναι επιλογή
Ότι οι άνθρωποι δεν έρχονται στην Αγγλία
για τον εξαιρετικό καιρό, την φιλοξενία
και την ποιότητα ζωής.
Πως να τα εξηγήσω όλ αυτά
και ταυτόχρονα να διατηρήσω κάποια
καλλιτεχνική αξία;
Πέρασα μέρες ψάχνοντας να κάνω μιά μεταφορά
που να συμπεριλάβει την έξοδο των Παλαιστινίων
Μέχρι που είδα ένα όμορφο και περιποιημένο σπίτι
κι όταν άνοιξα την πόρτα
είδα τα υπάρχοντα τους λεηλατημένα
την οικογένεια κατασφαγμένη
και τον κήπο του να καίγεται.
Από εκείνη την μέρα εγκατέλειψα κάθε ελπίδα
για μεταφορές και αποδέχτηκα οτι δεν μπορώ
να γράψω ποίηση γι αυτό
πως οτιδήποτε προσπαθούσα να γράψω,
είχε ήδη ξεκοιλιαστεί.
Σαν το απόγευμα που πέρασα με μιά γυναίκα
που είχε βιαστεί
και την ρώτησα πως θα μπορούσα να εκφράσω
αυτό που ένοιωθε μέσα σε μιά στροφή,
χρησιμοποιώντας παρομοίωση ή παρήχηση
μέχρι που με κοίταξε και είπε:
"Δεν ξέρω τι σημαίνουν αυτά που λες,
αλλά μπορώ να σου το πω με απλά λόγια,
πως είναι σαν να ζει ο Σατανάς μες την ψυχή σου."
Ποίηση...
Δεν είναι για μένα...
Είναι γι ανθρώπους που μπορούν να χρησιμοποιήσουν
όμορφες λέξεις
καθώς βάζουν κόκκινο κρασί στα χείλη του άσπρου δέρματος τους
και να χειροκροτούν για την τεχνική του αρτιότητα
το πνεύμα, την ευφυία το μέτρο και την φόρμα του.
Αυτό δεν με βοηθάει, ούτε και η σειρήνα του ασθενοφόρου
που ξεφωνίζει πάνω από τον τίτλο του ποιήματος...
Κι αυτό δεν είναι ένα ποιήμα
κι εγώ δεν είμαι ποιητής
Επειδή έκλαψα διαβάζοντας Dunn, Arun Kolatkar, Borges και Νερούντα.
Έκλαψα όταν έψαξα για γυναίκες ποιήτριες και δεν βρήκα παρά λίγες.
Έκλαψα όταν ρώτησα πόσους μαύρους ποιητές έχει εκδόσει το Penguin
και μου είπαν μόνο δύο.
Όταν ο δάσκαλος των Αγγλικών μου είπε πως η γλώσσα
δεν είναι το δυνατότερο σημείο μου
και πως η οργή μου συνθλίβει την νοημοσύνη μου
και πως θα πρεπε να μάθω κάτι άλλο για να ζήσω...
Και έκλαψα επίσης
όταν μίλησα με μιά ομάδα νεαρών αντρών
σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι άντρας
για το πως φτάσαμε να κληρονομήσουμε αυτό τον καρκινογενή πολιτισμό,
πως κληρονομήσαμε τον μισογυνισμό
αντικειμενοποιήσαμε και δοξάσαμε την βία,
ενώ σιωπηλά καταστείλαμε κάθε τι αισθησιακό.
Αυτά ήταν τα πιο δύσκολα θέματα για να γράψω κάτι
και να ζήσω με αυτά
γι αυτό και θα συνεχίσω να λέω
πως αυτό δεν είναι ένα ποίημα
κι εγώ δεν είμαι ποιητής.
γιατί όλα τα παραπάνω,
παρεκλίνουν και αγνοούν τους κανόνες που έχουν
καθοριστεί από το κατεστημένο.
Όμως όλα αυτά δεν έχουν πια σημασία
επειδή τέλειωσα τώρα και μ ακούσατε ως εδώ.
Το τέλος είναι πάντα το πιο δύσκολο κομμάτι
γιατί οι συγγραφείς ξέρουν
πως αυτό θα είναι η τελική εντύπωση που θα σχηματίσει
ο αναγνώστης
Οπότε σοφά διαλέγω το παρακάτω:
Δημιουργηθήκαμε από όσα πράγματα μας τσάκισαν
απλά για να μας κρατήσουν ζωντανούς.
Ίσως και να μπορούσα να πω απλά αυτό
αλλά δεν το έκανα
επειδή όπως είπα
Αυτό δεν είναι ένα ποίημα
κι εγώ δεν είμαι ποιητής...
*Ευχαριστώ τον Περικλή και τον Χρήστο για την βοήθεια στην μετάφραση !!!

Δεν μπόρεσαν...

"Τι; Πάλι μόνο σεξ και μετά γειά σου;
Ως πότε θα συνεχίσουμε έτσι;
Κάτι μέσα μου ζητάει κάτι παραπάνω, ας δοκιμάσουμε.
Ναι, ναι ξέρω μιά χαρά είμαστε κι έτσι, προχωράμε ελεύθεροι έχουμε πολλές επιλογές...
Αν θα θελες όμως, που νομίζω πως το θες, θα μπορούσαμε να προχωρίσουμε μαζί...
Και μαζί, ίσως καταφέρουμε να πάμε ακόμα πιο μακρυά....
Ναι καταλαβαίνω...
Για να συμβεί αυτό θέλει τόλμη και μιά τεράστια απόσταση που θα πρέπει να διανύσουμε
ως που να πάμε από το εγώ στο εμείς..."
Παρέμειναν για ώρα βουβοί κι οι δυό τους.
Κανείς δεν τόλμησε να κάνει το βήμα...
Ξέρανε πως αν κάποιος έκανε ένα βήμα θα χανόταν στην αγγαλιά του άλλου,
μα προτίμησαν να χαθούν στις μοναξιές τους, παραλυμένοι από τον φόβο...
Χρόνια μετά, τους βρίσκουμε σε άλλους τόπους, με διαφορετική πορεία ζωής -πετυχημένους- για οποιονδήποτε ξένο παρατηρητή.
Μάταια, πολλά βράδυα, γύρευε ο ένας τον άλλο σε εκατοντάδες ξένα μάτια και σώματα...
Δεν μπορέσαν ποτέ να ξεχάσουν το συναίσθημα που είχαν νοιώσει τότε,
την αίσθηση μιας καρδιάς που λαχταρούσε να πετάξει για να ενωθεί με μιάν άλλη
κι αυτό της λογικής που τραβούσε φρένο όσο πιο δυνατά μπορούσε,
΅Η ¨ευκαιρία¨ λέγαν οι αρχαίοι Έλληνες, ήταν μιά όμορφη γυναίκα, που είχε μακρυά μαλλιά μπροστά, μα ήταν φαλακρή από πίσω,
Αν δεν την αρπάξεις την ώρα που την συναντάς κι είναι μπροστά σου, χάθηκε.
Πολλά βράδυα αφού ντυνόταν κι έφευγαν όλοι οι τυχαίοι εραστές,
χανόμουν μέσα στις σκέψεις μου και με τσάκιζε η μοναξιά...
Τα ποτά και οι ουσίες δεν λειτουργούσαν πια εδώ και καιρό...
Αυτά τα βράδυα, μισούσα τον μύθο, μισούσα κι αυτόν αλλά πάνω απ΄ολα εμένα που δεν τόλμησα...¨

@Georgios Papadakis

Xαρέμια Αγοριών

Σε αντίθεση με την σημερινή αντίληψη πως το Ισλάμ είναι κατά της ομοφυλοφιλίας, στην πραγματική ιστορία του Ισλάμ, όπως και σ αυτή του Χριστιανισμού, υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο.
Πολλοί σημαντικοί άντρες στην Ισλαμική ιστορία, ειδικά οι κυβερνώντες και οι ποιητές, είναι γνωστό πως είχαν εραστές και εξυμνούσαν τον έρωτα μεταξύ ανδρών στην ποίηση τους.

Ο Αl-Hakem o 2ος, Χαλίφης της Κόρδοβα στην Ισπανία, είναι ένα παράδειγμα, όπως και ο πατέρας του πριν από αυτόν.

Στα νιάτα του ήταν αποκλειστικά ομοφυλόφιλος. Ήταν σε όλους γνωστό και μάλιστα είχε δικό του χαρέμι αγοριών.
Αυτό όμως κάποια στιγμή έγινε πρόβλημα, επειδή έπρεπε να αποκτήσει έναν διάδοχο.
Μετά από ψήφισμα, αποφασίστηκε να βάλουν στο χαρέμι του και μία παλλακίδα, την οποία ντύσανε σαν άντρα και μάλιστα της δώσαν το αντρικό όνομα Jafar.

Ο Al-Hakem ο 2ος, έχτισε το μεγαλύτερο κάστρο στην Ευρώπη (446 μέτρα μήκος, 89 μέτρα πλάτος και 1200 μέτρα περίμετρο) στην Gomaz και επίσης εξασφάλισε μιά μακρά περίοδο ειρήνης στην Ανδαλουσία.
Ήταν αφοσιωμένος στα βιβλία και την μάθηση και η βιβλιοθήκη του έφτασε τους 400.000 τόμους. (Την κατέστρεψαν οι Βερβέροι της Κόρδοβα το 1100)
Κατά την διάρκεια της βασιλείας του, ανέλαβε μιά τεράστια προσπάθεια μετάφρασης χιλιάδων βιβλίων από τα Λατινικά και Ελληνικά στα Αραβικά, με την σύσταση μιάς ομάδας που έφτιαξε γι αυτό τον λόγο και αποτελούταν τόσο απο Μουσουλμάνους όσο και Χριστιανούς.
Μέχρι τα μέσα του 10ου αιώνα, σχεδόν όλα τα Ελληνικά και Ελληνιστικά έργα είχαν μεταφραστεί στα Αραβικά.

Πηγή: Crompton, Louis: Homosexuality and Civilization

O Γιώργος...

Ο Γιώργος η κορμάρα στα τριάντα
Την πάτησε κι αγάπησε κι εμένα
Την νύχτα που παράταγε
Την πιάτσα μια για πάντα
Την πέσαν δυο ξενέρωτοι
Και του 'σπασαν τα φρένα

Την ώρα που τον βάζαν χειρουργείο
Μου είπε ο Γιωργάκης το μικρό
Αγάπη μου σου άφησα
Επάνω στο ψυγείο
Αυτό το σουξεδάκι το παλιό

"Κουνήσου μάγκα
Και ρίχ’ τα φράγκα
Τα κάνω όλα εγώ
Όπως τα θέλεις
Κι όπως γουστάρεις
Εγώ είμαι ο Γιώργος
Κι είμαι από χωριό..."

Τραγούδι: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

 

 

Somewhere Over The Rainbow

Αφιερωμένο σε όλους/ες μας που εδώ και καιρό έχουμε ανακαλύψει πως το "somewhere over the rainbow" είναι το αγαπημένο μας καταφύγιο, το οποίο βρίσκεται κάπου μεταξύ μυαλού και καρδιάς και στο οποίο προτιμάμε να ζούμε τον περισσότερο καιρό. Ο κόσμος θα ήταν ανυπόφορος χωρίς αυτό...

Σύριος Gay Πρόσφυγας αποκεφαλίζεται στην Τουρκία

O Σύριος gay πρόσφυγας Muhammed Wisam Sankari βγήκε από το σπίτι του την νύχτα της 23ης Ιουλίου.
Βρέθηκε νεκρός στο Yenikapi στις 25 Ιουλίου.
Αποκεφαλίστηκε και το σώμα του ήταν ακρωτηριασμένο σε τέτοιο βαθμό που οι φίλοι του μπόρεσαν να τον αναγνωρίσουν από τα ρούχα του μόνο.
Οι δολοφόνοι δεν έχουν συλληφθεί.
Στο παρελθόν είχε απειληθεί, απαχθεί και βιάστηκε από μιά ομάδα ανδρών.
Προσπαθούσε να καταφύγει σε κάποια άλλη χώρα, επειδή η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο.
Ας ακούσουμε τι έχουν να πουν οι φίλοι και συγκάτοικοι του.

Ο Ryaan ο οποίος τον γνώριζε εδώ κι ένα χρόνο λέει:
Αισθανόταν πολύ ανασφαλής τον τελευταίο καιρό.
Ήταν δύσκολο ακόμα και να περπατάμε στον δρόμο της Aksaray όπου ζούσαν, επειδή μας κυνηγούσαν με μαχαίρια και μας απείλησαν πολλές φορές, λέγοντας μας πως ήθελαν να μας βιάσουν.
Μέναμε σε ένα άλλο σπίτι πριν από το οποίο μας έδιωξαν επειδή είμασταν gay.
Ο κόσμος μας κοίταζε συνεχώς περίεργα. Γιατί; Κάναμε κάτι ανήθικο;
Πρίν από 5 μήνες περίπου μιά ομάδα ανδρών απήγαγε τον Wisam από το Fatih.
Τον πήγαν σ'ένα δάσος, τον χτύπησαν και τον βίασαν. Ήθελαν να τον σκοτώσουν όμως κατάφερε και γλύτωσε πηδώντας στον δρόμο.
Το καταγγείλαμε στην Αστυνομία όμως δεν έκαναν τίποτα.

Ο Gorkem επίσης φίλος του Wisam είναι από τα άτομα που πήγανε να αναγνωρίσουνε το πτώμα του, λέει με δάκρυα στά μάτια:
"Εκείνη την νύχτα ο Wisam βγήκε από το σπίτι. Ανησυχούσαμε όλοι λόγω των απειλών. Του είπαμε να μην βγεί, αλλά είπε πως θα επέστρεφε σε 15-20 λεπτά.
Δεν επέστρεψε στο απίτι όλη την νύχτα. Την επόμενη μέρα είχαμε πανικοβληθεί επειδή δεν μπορέσαμε να τον βρούμε.
Πήγαμε στην Ένωση για την Αλληλεγγύη των αιτούντων άσυλο μεταναστών (ASAM). Μας στείλανε στην Αστυνομία.
Δεν ξέραμε καν πως να πάμε εκεί και τι να πούμε...
"Την Κυριακή μας καλέσαν από το Αστυνομικό τμήμα. Πήγαμε στο Yenikapi με τον Ryan.
Tον είχαν κατακρεουργήσει. Τόσο βίαια, που είχαν σπάσει 2 μαχαίρια μέσα του.
Τον είχαν αποκεφαλίσει. Τα άντερα του ήταν έξω από το σώμα του.
Τον αναγνωρίσαμε μόνο από τα ρούχα που φορούσε."

Ο Diya λέει πως ζει μέσα στον φόβο και σκέφτεται με τρόμο το ποιος θα είναι ο επόμενος.

"Φοβάμαι τόσο. Νοιώθω πως με κοιτάζουν όλοι στον δρόμο.
Με έχουν απαγάγει 2 φορές στο παρελθόν. Την μία ίσα που κατάφερα να γυρίσω ζωντανός στο σπίτι.
Πήγα στον ΟΗΕ για να μου δώσουν τα χαρτιά μου, όμως μόνο ακούγανε και ούτε καν μου δώσαν μιά απάντηση.
Κανείς δεν νοιάζεται για εμάς. Απλά μιλάνε.
Δέχομαι απειλές από το τηλέφωνο. Μιλάω ήρεμα για να μην συμβεί κάτι.
Δεν έχει σημασία αν είσαι Σύριος ή Τούρκος, αν είσαι gay, είσαι στόχος για όλους.
Θέλουν να κάνουν σεξ μαζί σου κι αν δεν τους καθήσεις σε στοχοποιούν.
Ποιός θα με προστατέψει όταν δεν έχω χαρτιά;
Ποιός θα είναι ο επομενος;

Ο Rayan επικρίνει την ASAM και τον ΟΗΕ.
Ποιά η χρησιμότητα τους όταν δεν μπορούν να μας προστατέψουν;
Ο φίλος μας είναι νεκρός...

" Η ASAM και ο ΟΗΕ δεν κάνουν τίποτα για εμάς. Μόνο μόνοι μας μπορούμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας.
Δεν σου δίνουν οποιαδήποτε πληροφορία ή απάντηση.
Μόνο λόγια...η ASAM μας κάλεσε μετά τον θάνατο του Wisam. Μετά τον θάνατο του...Ποιό είναι το νόημα;
Ένα πολύ αγνό και καλό άτομο έχει φύγει από τον κόσμο...

 

Πηγή: Kaos GL

Ολυμπιακός;;;

Ρε φιλαράκι τι ομάδα είσαι;
0+.
Χα χα....ποδόσφαιρο εννοώ ρε σύ!
Δεν ξέρω ρε φίλε...ιδέα δεν έχω από ποδόσφαιρο.Δεν ασχολούμαι...
Ναι οι γκέιδες προτιμάτε την κολύμβηση ή ότι έχει να κάνει με όργανα.
Για τα όργανα...δεν θα το σχολιάσω...
Μην πάει το μυαλό σου στο πονηρό ρε συ...εννοώ κρίκους, δίσκους, ακόντια κι έτσι φάση...
Α...εντάξει....
Κι όμως όλοι οι γκέι θα έπρεπε να είστε Ολυμπιακοί...με πιάνεις; (και μου κλείνει με νάζι το μάτι...)
Άσε με να προσπαθήσω...μήπως λόγω του κόκκινου χρώματος;
Όχι ρε...
Έχει πιο όμορφους παίχτες;
Τς τς τς....Τίποτε δεν σκαμπάζεις...
Ας το πάρει το ποτάμι λοιπόν...
Ποιό είναι το σήμα του Ολυμπιακού;
Ένα κεφάλι σε κόκκινο φόντο;
Ναι, αλλά ποιανού το κεφάλι;
Με πιάνεις αδιάβαστο...άντε πες το μου...
Του Γανυμήδη...εκείνο το μπάνικο βοσκόπουλο που έπαιζε αμέριμνο στον κήπο του
και το είδε ο Δίας κι από την γκάβλα έβγαλε φτερά και μεταμορφώθηκε σε αετό για να προλάβει να τ άρπάξει μην του το φάει κανας άλλος...ήταν περιζήτητα στους αρχαίους μας τα τεκνά.
Και το πήρε μαζί του στον Όλυμπο να του σερβίρει κρασάκι...και μάλιστα ζήλευε τόσο που τον είχε αποκλειστικό...κανέναν άλλο δεν επιτρεπόταν να σερβίρει εκτός από αυτόν.
Τι με κοιτάς έτσι; Δεν το ήξερες το στόρυ;
Φυσικά και το ξέρω το "στόρυ'' ...απλά με μάγεψε ο τρόπος που το είπες!
Ο Ολυμπιακός λοιπόν φιλαράκι, έχει στο σήμα του τον Γανυμήδη!
Εσύ τι νομίζεις; Τυχαία; Ούτε τον Δία που ήτανε και μπαισέξουαλ, ούτε κανά τεκνό σαν τον Απόλλωνα ή τον Ερμή...
Αυτοί που σχεδίασαν το λόγκο της ομάδας πρέπει να ήταν πολύ μπροστά...σίγουρα ήταν γκέιδες κι αυτοί...αλλά ξέρεις...απ αυτούς τους πολύ ψαγμένους...
Εγώ τουλάχιστον δεν έχω δει καμμά ομάδα σε όλο τον κόσμο, ούτε καν μαγαζί Ελληνικό που να χει τιμήσει τον Γανυμήδη...
Σ' ένα μπαρ στο Μπανγκόκ το είδα μόνο...πλατύ φαρδύ το όνομα με Νέον να αναβοσβήνει...χάρηκα, είπα να κι ένας Έλληνας εδώ...αλλά σύντομα ανακάλυψα πως ήταν μπαράκι με μπάνικα και γυμνασμένα Ταιλανδάκια που προσφέρανε τις υπηρεσίες τους σε Ευρωπαίους και Αμερικάνους με "ψαγμένα" γούστα...
Το χα βγάλει και φωτογραφία...αν την βρώ θα στην στείλω.
Και το γαύρος αν το γράψεις αλλιώς θα καταλάβεις τι σημαίνει.
Πως να το γράψω δηλαδή;
Γράψε στα Εγγλέζικα gay και μετά στα Ελληνικά ρος...Κεφαλαία γράψτο...
Οk...GAYΡΟΣ !!!!!!!
Κατάλαβες τώρα, αν είχαν αγαπημένη ομάδα οι γκέιδες...θα έπρεπε να είναι όλοι Ολυμπιακοί...δαγκωτό!!!
Υ.Γ. Τι μαθαίνω Αυγουστιάτικα ο γκέις....
Αν μου στείλει την φωτογραφία από το μπαρ Γανυμήδης θα την ποστάρω!

@Georgios Papadakis

 

Το όραμα του Α.Ιωάννη στην Πάτμο.

Το όραμα του Α.Ιωάννη στην Πάτμο.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο διωγμός των έκπτωτων Αγγέλων.
. Image copyright © Archive of Art / Luciano Pedicini 2012