και δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν κουμουνιστής.
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές
και δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους
και δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για τους ομοφυλόφιλους
και δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουν ομοφυλόφιλος.
Μετά ήρθαν για τους μετανάστες
και δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουν μετανάστης.
Μετά ήρθαν για τους Μουσουλμάνους
κα δεν μίλησα, επειδή δεν ήμουν Μουσουλμάνος.
Μετά ήρθαν για εμένα
μα δεν είχε μείνει κανείς για να μιλήσει...
Η ιστορία είναι καταδικασμένη να επαναλαμβάνεται
αν δεν μας γίνει μάθημα...
Το παραπάνω ποίημα ανήκει στον Γερμανό πάστορα Martin Niemoller και όχι στον Μπρέχτ όπως έχει κυκλοφορίσει.
Είναι ένα ποίημα αυτοβιογραφικό κατά το πρώτο του μέρος τουλάχιστον γιατί ο ίδιος μίλησε και ίσως γι αυτό όταν ο Χίτλερ διέταξε την καταδίκη του σε θάνατο, ασκήθηκαν πιέσεις από την Μ.Βρετανία και μεταράπηκε η ποινή τουσε ισόβια κάθειρξη.
Λίγο αργότερα όμως τον στείλαν στο Νταχάου όπου και παρέμεινε
από το 1941 ως την απελευθέρωση του από τον Αμερικάνικο στρατό το 1945.
Στην αρχή προσπάθησε να συνεργαστεί με το Φασιστικό καθεστώς, όμως ήταν αντίθετος με το να απαγορευτεί στους Εβραίους να είναι ιερείς.
Η εκκλησία τότε (που όπως και σε όλα τα μέρη του κόσμου, η εκκλησία πάντα συνεργάζεται με την οποιαδήποτε εξουσία) δέχτηκε να βάλει τον αγκυλωτό σταυρό πάνω στον κλασικό σταυρό.
Ο Nielmoller αντέδρασε και δημιούργησε δική του εκκλησία την Εκκλησία της Ομολογίας (Bekennende Kirche),
η οποία θεωρούσε τους Ναζί Χριστιανούς αιρετικούς.
Κυκλοφόρισε μιά ιστορία τότε η οποία ενόχλησε πολύ το φασιστικό καθεστώς.
Μιά ημέρα λέει ένας ιερέας από τον άμβωνα, είπε 3 φορές πριν αρχίσει την λειτουργία
"όποιος/α δεν ανήκει στην Αρία φυλή να αποχωρήσει από την εκκλησία"
Την 3η φορά λέει, ο Χριστός έβγαλε μιά λάμψη πάνω στον σταυρό, γεγονός που έκανε όλο τον κόσμο να στρέψει εκεί το βλέμμα του. Και τότε όλοι πρόσεξαν, πως ο Χριστός είχε δακρύσει...
Η ιστορία αυτή από στόμα σε στόμα, διαδόθηκε σε όλη την Γερμανία.
Γι αυτό και ο Nielmoller θεωρήθηκε τόσο επικίνδυνος ώστε ήταν κρατούμενος με προσωπική εντολή του Χίτλερ.
Τώρα η εκδοχή που βάζω παραπάνω, είναι μία από τις παραλλαγές που έχει κυκλοφορίσει.
Ίσως ποτέ να μην μάθουμε την πρώτη εκδοχή. Οι μελετητές και το ίδρυμα Nielmoller έχουν όλοι τις προκαταλήψεις τους.
Άλλοι λένε πως στο προτότυπο αναφέρονται μόνο οι κουμουνιστές, οι Εβραίοι και οι συνδικαλιστές.
Άλλοι εξαιρούν τους Εβραίους και άλλοι τους κουμουνιστές.
Κάποιοι προσθέτουν τους Καθολικούς, κάποιοι τους τσιγγάνους και πάει λέγοντας.
Η προσθήκη για τους ομοφυλόφιλους δεν είναι δική μου, αλλά προτωεμφανίστηκε στο gay Pride στο San Francisco το 1977 όπως το βλέπουμε στην φωτογραφία.
Το 1967 ο Nielmoller είχε επισκευτεί το Βιετνάμ και είχε συναντήσεις με ειρηνιστές κάποιοι από τους
οποίους δημιουργήσαν 2 χρόνια μετά το Gay Liberation Front.
Σε κάποιον από αυτούς είπε πως τους στηρίζει αφού είχε πολλούς φίλους ομοφυλόφιλους που
γνώρισε στο Νταχάου σαν συγκρατούμενους του και πως στο ποίημα του τους είχε συμπεριλάβει κι αυτούς.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που γίνεται αναφορά για τους ομοφυλόφιλους από τον Nielmoller.
Στο βιβλίο του "Τι θα έλεγε ο Χριστός σήμερα" αναφέρει κάπου: "O Χριστός ξανακατέβηκε στην γη σαν γυναίκα, μα δεν του δώσαν προσοχή επειδή ήταν γυναίκα. Κάποια άλλη φορά, κατέβηκε σαν ομοφυλόφιλος, μα τον χλευάσαν και τον είπαν ασεβή επειδή ήταν ομοφυλόφιλος. Μιά 3η φορά ξανακατέβηκε σαν Εβραίος, και πρώτοι οι Χριστιανοί δεν τον πίστεψαν, αναφωνώντας -Δεν μπορεί να έκανε ο Θεός ξανά το ίδιο λάθος"
Το βιβλίο φυσικά είναι απαγορευμένο και κλειδωμένο στα συρτάρια της Εκκλησίας μέχρι σήμερα...
@GeorgiosPapadakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου