Σύμφωνα με τον Björn Andrésen τον νεαρό πρωταγωνιστή της ταινίας "Θάνατος στην Βενετία" είναι κατάρα.
"Στον Βισκόντι χρωστάω τα πάντα.
Όμως αν και με βοήθησε να φτάσω στην κορυφή μέσα σε μιά μέρα, η υπόλοιπη πορεία της ζωής μου δεν ήταν παρά ένα θλιβερό κατρακύλισμα πρός τα κάτω...κι αυτό δεν ήταν παρά τραγικό...
Μέχρι και σήμερα 61 χρονών πλέον, δεν ξέρω τι σημαίνει το να φλερτάρεις.
Δεν προλαβαίνεις να στρέψεις κάπου το βλέμμα σου κι αμέσως σε πλησιάζουν.
Προσπάθησα πολύ αλλά μάταια να αποτινάξω την εικόνα του όμορφου νεαρού.
Μιά φορά σε ένα πάρτυ ενός φίλου - γνωστού μουσικοσυνθέτη - έπαιξα Λίστ στο πιάνο και μόλις τέλειωσα με χειροκρότησαν όλοι όπως είναι φυσικό. Τότε πέρασε μιά κοπέλα και είπε: "Ω! Μπορεί να κάνει και κάτι άλλο!"
Κι όλοι γέλασαν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο με πλήγωσε αυτό...και το ότι η ίδια αντιμετώπιση υπήρχε και σε πολλές άλλες περιπτώσεις που προσπάθησα να κάνω κάτι άλλο στην ζωή μου...
Κάποια μέρα μετά τα γυρίσματα, ο Βισκόντι με πήρε μαζί με τους υπόλοιπους ηθοποιούς και το συνεργείο και πήγαμε σε ένα gay bar.
Το προσωπικό ήταν όλοι gay και με κοίταζαν ενοχλητικά σαν ένα υπέροχο κομμάτι νέου κρέατος σε πιάτο.
Και ήξερα πως δεν πρέπει να αντιδράσω άσχημα, επειδή κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με "κοινωνική αυτοκτονία"
Αυτό το σκηνικό επαναλήφθηκε πολλές φορές αργότερα στην ζωή μου από άντρες και γυναίκες.
Ότι κι αν έπαιξα στο θέατρο, όσο κι αν έπαιξα μουσική με το συγκρότημα μου, όλοι ερχόταν να δούν τον "Τάτζιο",
το ανδρόγυνο σύμβολο ομορφιάς που με έκανε διάσημο.
Στην πορεία της ζωής μου προσπάθησα να γίνω ανώνυμος, όμως η εικόνα του αγοριού που ήμουν τότε είναι ανελέητη...Θα με καταδιώκει για πάντα. Η κατάρα της ομορφιάς μου...
*Στην φωτογραφία ο Björn, σε μιά ημέρα ανάπαυλας από τα γυρίσματα της ταινίας "Θάνατος στην Βενετία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου